عاشقانه های شبنم

مسافرم
کوله بارم تنهایی ست
سنگین تر از خاطرات
مقصد مثل همیشه" نا کجا آباد ست" 
چشمان ابریم  جاده را میکاود 
کسی بدرقه ام نکرد ،هیچکس منتظرم نماند
سوت قطار در گوشم زمزمه ی دلتنگی  می کتد
"رفتم که رفتم" همچون نگاه   غریبه ای در چشمان خسته ی خیابان